این ماهی که گذشت...
شیر مردان کوچکم:میدونم که خدا هست،نه به خاطر اینکه همه میگن هست و نه به خاطر اینکه اگر فکر کنم نیست پس کافرمو مستحق آتش جهنم.مطمعنم همه لحظه هایی فکر کردن که واااااقعا خدا هست؟اگر خدایی نباشه چی؟از این لحظات شک و دودلی که بگذریم،پسرای قشنگم مادر اطمینان داره که خدا هست،چون شما هستید،شما هاکه توان نفس کشیدنمید،ثمره ی دعاهای من به دامان همون خداجون مهربونید که بارها بهش کافر میشمو خواهان اثبات وجودش برای این حقیر ترین بنده ی خودش.ای قشنگم گاهی فراموش میکنم که خدا چقدر نعمت به ازای دعاهام بهم داد و من گذاشتم به پای قسمت و چقدر برکت به پاداش دعاهام دادو من گذاشتم به پای شانس،وچقدر راحت تمام داشته هایم را فراموش کردم و چسبیدم به گلایه از نداشت...
نویسنده :
مادر فرشته ها
19:09
