هومان و هورمزد فرشته های آسمانی

پسرهای نازنینم بعضی وقتها از نوع بازیهاتون تعجب میکنم وبا خودم میگم چرا اینقدر با بقیه نی نی ها فرق دارید؟ازدرامان نبودن کلیه وسایل خونه از دستتون تا نوع بازیهاتون تا علایق و سلیقه هاتون که منو متعجب میکنه گاهی فکر میکنم چون دوتایی پسر هستید اینقدر بلایید.به هر حال چه شیطون، چه بلا ،چه آتیش پاره ،مادر عاااااااشقتونه دو نیمه های قلبم   آخه ماشین بازی رو میز؟؟؟؟؟       پسریها شما به هیچ وجه میوه گرد نمیخورید،بلکه فقط باهاش بازی میکنید.متاسفانه از هورمزد در حال آلوچه بازی عکس ندارم باز میوه های زمستونی مثل سیب و...

دیروز پسریها خیلی کلافم کردند.همش بهونه میگرفتند.هر بازی که بلد بودم از اتل متل توتوله گرفته تا لیلی لیلی حوضک و تمام بازیهای من درآوردی خودمون سه تایی که دیگران ازش سر در نمیارن واسه آروم کردنشون جواب نداد منم که خیلی سعی میکردم خونسرد باشم تا با اوغات تلخی من پسرا لجوجتر نشند به یکباره یاد لگوهاشون افتادم،که چند هفته ای میشد جمعشون کرده بودم آخه مرتب مثل بمب خوشه ای ترکیده باید همه جا پیداشون میکردم خلااااااصه ....آروم لگوهارو آوردم و یه قلعه کوچیک واسشون ساختم.پسریها هم که انگار به عمرشون لگو ندیدن با حیرت به من نگاه میکردن و بعد از پایان کار من شروع کردند به...

پسرهای نازنینم،این مطلب قرار بود سرشار از درد دلهای دل پر از غصه ی مادر باشه ولی قبل از درد دل با شما دیشب که شب مبعث پیامبر بود بعد از خوابوندن شما خواستم که با خدا درد دل و گلایه کنم ،از دست خدا به خود خدا جونم شکواییه ببرم وبگم آخه خدااااااا چرا ال شد وبل شد؟؟؟؟. وچرا چنین نمیکنی و چونان؟؟؟ولی وقتی به چهره ی معصوم شما تو خواب نگاه کردم به لبهای غنچه شدتون وبه چشمهای بسته ونفسهای آروم بابایی و حس قشنگ کنار شما سه تا بودن وخلسه ای از این حس و محیط اطرافم که از صدای فوووف فوووف کولر تو یه شب گرم بهاری تولید شده بود ،صدای جابجا شدن یخ تو لیوان عرق کرده کنار تخت ،ملحفه کشیدن من رو شما سه نفر، قل خوردن شما دوتا تندی زیر ملحفه ،ولبخند بابایی ...

پسرای نازنیینم خیلی وقته که مادر نتونست مطلب جدیدی براتون بنویسه.این مدت مادر خیلی سرش شلوغ بود ودر ضمن اتفاقهای زیادی هم افتاد.مهمترینش به دنیا اومدن دختر خاله ی نازتون آمیتیس نازنین بود،که خیلیییییی عاشقشیم.همچنین روز مادر وچند روز پیش روز پدر.که خیلی روزهای دوست داشتنی بودن.مادر این فرصتو از دست داد تا تو این روزها مطلب بذاره ولی اشکالی نداره ،شما که به هر حال نمیدونستید چه خبره وبا شیرینکاریهای هر روزتون هدیه های من و بابایی شدین.عاشقتونم پسریا .مادر سعی میکنه از این به بعد بدون وقفه براتون مطلب بذاره.خوب به هر حال یه سری عکس از این مدت گرفتم که واستون میذارم یه روزمادرب...

پسرای نازم تا چند روز دیگه دختر خاله کوچولو قدمهای نازشو باعشوه و ناز مثل فرشته ها به این دنیا میذاره و تمام خونوادرو شاد میکنه آخه تو خونواده اصلا دختر نداریم و ایشون حسابی یکی یک دونست. ولی این پستو افتخاری دارم مخصوص پسر خاله ی نازومهربونتون  میذارم،که خاله عاشق چشماش،قد و بالاش،صداش و وجودشه. پسر خاله ی مهربونتون که با عشق و محبت با شما بازی میکنه این حقو داره که یه پست و مطلب اختصاصی فقط و فقط مخصوص خودش تو وبلاگ شما داشته باشه . صدهزار بوس و هورا واسه امیر نازم    ...

دوستان، آشنایان و تمامی اهالی محترم وبلاگی اینجانب مادر دو قلوها مفتخرم در این مطلب تعدادی عکس را به سمع و نظر شما برسانم که به اندازه کافی گویای وضعیت  میباشد ولی با این حال یه توضیحاتی هم میدم   شازده پسرا هر زمان دلشون بخواد تغییر دکراسیون به سلیقه و همکاری خودشون میدن تا کارتون ببینند     آقایون مبلو میکشونند تا زیر آیفون تا نوبتی الو بازی کنند. دیگه اسباب بازی قحطی اومده     پسریها که از خواب بیدار میشن بدون همدیگه از تخت پایین نمیان. با ناز و بوس همدیگرو بیدار میکنن.اینجا هورمزد داره هومانو بیدار میکنه   ...

پسرای قشنگم،بعضی روزها هست که مادر از صبح که از خواب بیدار میشه بدون هیچ دلیل مشخصی بی حوصلست و دوست داره با زمین و زمان بجنگه،شاید مثل همون حسیه که شما هم بعضی از روزها بد اخلاق میشید ،نمیدونم،ولی تو این روزها هیچ چیز برای من بر وقف مراد نیست و از همه چیز گله مند میشم،پسریها حتی کارهای هر روزه شماهم برام کلافه کننده میشه،شیطنت هایی که خیلی روزها باهاشون مدارا میکنم بهانه ای میشه برای دعوا کردنتون،تو این روزهاست که با کلافگی سر غذا نخوردنتون میجنگم ،وقتی صداتون میکنم برای کاری و شما اعتنا نمیکنید با تشر و تحکم میام دنبالتون و وقتی که میخوام روی تخت خوابهارو جمع وجور کنم درست همون مو...

وقتی از ماشین پیاده شدیم که سبزه رو به آب بندازیم هومان بغلم بود وهورمزد بغل بابایی.یه حس غریبی بهم گفت :خودت سبزه رو به آّب بنداز...بابایی رو صدا زدم و گفتم سبزه رو بده به من. اونوقت الهه ی آب را صدا زدم وخدای سزی و طراوت رو که روبان قرمزی به کمر داشت ومشتاقانه در انتظار رها شدن در آغوش آب بود را گره زدم واز ته دل به خداوندگار یکتا گفتم:خداجونم همون جور که من سبزه و آب رو به وصال هم میرسونم ،تو هم سبزی و خوشی و طراوت رو به جریان زندگی چهار نفره ما که مثل آب در گذره برسون....اون وقت سبزه رو پرت کردم تو دل آب،انگار یه لحظه الهه ی آب رو دیدم که از میون تمام سبزه هایی که داشتند رو آب شنا میکردن...

امسال توی تعطیلات دوستای خوب مازندرانیمون یه چند روزی مهمون ما بودند. به شما پسریها خیلی خوش گذشت.،آخه با پسر خانواده بنیامین عزیز و شیطون و دوست داشتنی خیلی جور شدید،ولی متاسفانه مادر فراموش کرد از بنیامین عکسی بگیره وتو وبلاگ بذاره ،حالا قراره ما تابستون بریم پیششون جویبار،اونجا یه چندتا عکس قشنگ از همه میگیرم ...!!!خلاصه یه روز بعد ظهر که هوا بارونی هم بود وما داشتیم چای مینوشیدیم وپنجره ها هم باز بودند،آخه خونه یه مقدار گرم بود،مامان بنیامین با تعجب به بیرون نگاه کرد و گفت:برف میباره؟؟؟؟؟؟مطمين از غیر ممکن بودن بارش برف با خنده گفتم نه بارونه ولی تا سر برگردوندم و به بیرون پنجره نگاه ...

پسرای قشنگم الآن که دارم براتون مطلب میذارم 5دقیقست که 14فروردین شروع شده،تو این مدت وقت نداشتم که خاطرات قشنگ عیدرو قدم به قدم بنویسم،برای همین سعی میکنم تا جایی که بشه قدم به قدم پیش برم.     امسال سال تحویل ساعت 20و27دقیقه و7ثانیه روز پنج شنبه بود. طبق معمول اون دقایق آخر من وبابایی کنار سفره هفت سین دعاهامونو زمزمه میکردیم و من هیچ وقت از بابایی نمیپرسم که تو اون نماز نیمساعت آخر سال که خیلی هم از نمازهای معمولی طولانیتره وسر دعای سال تحویل از خدا چی میخواد!!!!انگار همیشه ته دلم میدونه چه دعاهایی میکنه ولی همیشه قشنگه که نپرسم همونجور که اون نمیپرسه،فقط میگه امیدوارم ...